REAL MADRID 1 - DEPORTIVO 2
REAL MADRID:
Cañizares
Quique
Hierro
Alkorta
Adoitar
Milla
Recuncho
Laudrup
Luís Enrique
Amavisca
Zamorano
Cambios: Raúl por Amavisca no min. 46
Míchel por Recuncho no min. 46
Nando por Alkorta no min. 80
DEPORTIVO:
Canles
Voro
Ribeira
Djukic
Rekarte
Nando
Donato
Alfredo
Fran
Radchenko
Bebeto
Cambios: Manjarín por Alfredo no min. 25
Begiristain por Radchenko no min. 37
Paco por Nando no min. 73
Arbitro: López Neto (Colexio Andaluz)
Cartón amarelo: Alkorta, Luís Enrique e Donato.
Goles: 1-0: Hierro, min.30. 1-1: Manjarín, min. 82. 1-2: Begiristain, min. 88
Incidencias: Encontro de volta da Supercopa. Estadio Santiago Bernabéu. 30.000 espectadores. Campión: Deportivo.
RAFAEL JOSE ALVAREZ - Madrid - O Mundo
A infección do xogo remite pero a dos resultados esténdese por todo o esqueleto branco. Foise a Supercopa por onde había vindo deixando ao madridismo coa boca aberta e a dúbida dentro. O Madrid vive o verán máis contraditorio dos últimos anos. Un día gaña, outro perde, un día xoga mal, outro ben. Un día ouve ao seu adestrador falar de talento, outro de «esforzo». Un día a Supercopa é moi importante, outro é descoñecida.
O Deportivo, que onte achegou o seu gran ao caos predicible cun partido nefasto, saca tallada. En agosto, o seu rival foi o Madrid. Tres partidos, tres vitorias. Unhas veces porque xogou mellor e outras porque foi máis listo. Onte, o covarde equipo de Toshack meteu dous goles en seis minutos e escarvó na ferida allea.
O partido viña nacido coa apostasía de Valdano. «Ás veces concedémoslle moita importancia ao talento e pouca a certas cuestións que parecen menores e que non o son. Por iso, imos centrarnos máis niso, no esforzo, na orde, no rigor e na contundencia». Quizá Valdano quería onte gañar xogando mal, pero perdeu xogando ben.
Toshack: «Dáme vergoña gañar desta maneira»
CARLOS E. CARBAJOSA - Madrid - O Mundo
O mundo ao revés: Jorge Valdano estaba contento e John Toshack tiña un desgusto tremendo. O galés ten un concepto do seu posto moi distinto ao doutros colegas e onte, dedicouse ao autocastigo. Os seus xogadores déronlle a razón en todo. Non houbo euforia no vestiario, nin sequera cando Fran, o capitán, cruzou uns metros de céspede para recoller o trofeo da Supercopa. Moitos deles admitiron despois da ducha que non sabían moi ben por que se abrazaron da forma que o fixeron tras o segundo gol, «porque o certo é que estabamos moi decepcionados coa imaxe que deramos», dixo o propio Bebeto.
«Deume vergoña o xogo do meu equipo e moito máis gañar o partido desta forma. Desde o primeiro momento, quixeron regalar o balón ao Real Madrid e non o entendo. Estou preocupado, moi preocupado polo que vin e non se se é que estamos preparados para gañar tantos partidos antes do comezo da liga», apuntou un cerebral Toshack.
Foi un aviso en toda a regra. O adestrador do Deportivo será o que sexa, pero se hai algo que utiliza con intelixencia é a palabra. O brillo do que di é inversamente proporcional á corrección do seu castelán: «Se o Real Madrid non puido gañar ao Deportivo desta noite (por onte) non se que é o que realmente pode facer». E é que ao ex adestrador branco non lle gustou un pelo o xogo do Madrid: «Moito toque e nada; moito ruído e poucas noces, porque apenas tira a porta, apenas chega con perigo. Non sei...».
Fran estaba incómodo co éxito parcial: «Non merecemos gañar o partido, pero creo que o Madrid tampouco, así que o Deportivo paréceme un campión xusto se temos en conta os dous encontros. Non me gustou o Deportivo, non fixemos nada para gañar».
Bebeto era un dos xogadores máis indignados: «Nin un pase, nin unha xogada. Non fixemos nada de nada para gañar. Non quero gañar así os encontros, aínda que na liga un triunfo así se que vale moito, pero non estou nada contento».
Mentres isto ocorría, Xullo Salinas facía as súas maletas para marcharse a Xixón. O dianteiro vasco asina hoxe co Sporting un contrato por unha tempada con opción a dúas máis.
