Borja Jiménez cre que "se xerou no exterior un nivel de tensión sobre o equipo cando non perdera innecesario. Con 11 puntos de 15 que tiñamos antes do partido ante o San Fernando CD Isleño só se dixeron cousas malas do equipo e paréceme moi inxusto. A partir de aí, que había marxe de mellora? Si; que se poden facer as cousas moito mellor? Claro que si. Somos os primeiros que estamos de acordo niso, pero non se puxo en valor nada do que se ía conseguindo e iso si que me doe".
O técnico branquiazul entende aos medios de comunicación á vez que respecta "moitísimo a opinión do noso socio, do noso afeccionado. Despois da derrota dis 'home, pódese perder facendo se cadra máis situacións de gol que en Mérida ou noutros partidos e perdes', pero é que isto é o fútbol. Non se sabe moi ben sempre que é o necesario para gañar un partido. O outro día estamos fodidos por non gañar, xogamos en ABANCA-RIAZOR contra 10 media hora, tiñamos que gañar, non hai ningunha escusa. Fixemos probablemente cousas ben, cousas mal, pero podes tirar ou ter 22 ocasións como o outro día e que o rival dous e perder".
Confesa que "a min o partido que máis me doeu é o do outro día, porque é o primeiro que perdo, independentemente que noutros partidos non estivésemos tan ben. Perdes ante 10 xogadores moito tempo, non es capaz de facer gol. É o que máis me doe e probablemente non fose o peor partido do equipo. Probablemente non, estou convencido de que non foi o peor partido do equipo. Cando gañamos estariamos a facer bastantes cousas ben nese proceso e iso é o que non se valorou".
Insiste en que entende "perfectamente como se pode sentir o afeccionado, como vos podedes sentir vós (en referencia aos medios de comunicación). Empatizo moitísimo con ese sentimento porque é normal. Somos 23.000 socios e é normal que a presión ou xa non só a presión, senón a opinión de 23.000 socios sexa moito maior que a dun Club que ten 1.000 socios. Con iso hai que convivir. A ninguén nos pode estrañar. E os que levamos un ano e pico aquí non é algo que nos sorprenda o nivel de autoesixencia do Club porque ten que ser o maior. O que si que creo é que hai que facer as cousas con certo sentido común, sabendo que se pode gañar, perder ou empatar sabendo que na vitoria, na derrota ou no empate pódense facer sempre as cousas mellor. O que hai que facer é valorar cada resultado da forma que se consiga, polo menos darlle ese valor de gañamos, empatamos ou perdemos porque se valoramos a derrota como algo moi negativo, pois en certo xeito a vitoria haberá que valorala de forma positiva. Houbo que loitar contra o 'todo está mal' gañando".
Percibe que "na xornada 7 quérese ascender, na 6 quíxose ascender... porque aquí se quere ascender cada día e é entendible. Claro que o entendo. Outra cousa é que nese camiño, ese nivel de autoesixencia pódenos facer en determinados momentos algo máis de dano, pero é o que hai. Hai que convivir con iso, coa esixencia de gañar cada semana, coa esixencia de ser o primeiro todos os días. Temos que estar preparados para iso".
Así pois, entende que #ANOSAFORZA "enfádese, estea molesta. Entendo a todo o mundo. Cando as cousas non van ben, e díxeno antes de perder, hai que tentar traballar máis, hai que tentar, cando alguén ten un problema, solucionalo, darlle ánimos. Pareceume que houbo moi pouca paciencia porque o equipo desde pretemporada levabamos 11 ou 12 partidos e aínda non perdera".
Neste contexto, Borja Jiménez apunta que "o meu labor é tentar facer ver aos xogadores que fan cousas ben, moitas mal, pero moitas ben tamén. Se non non teriamos 11 puntos, teriamos cero. É un pouco o que máis me doe internamente, que só queiramos ver o que facemos mal, sabendo que teriamos que ter agora mesmos 18 puntos, que teriamos que gañar todos. Unha cousa non quita a outra. O foco téñoo moi claro que é a vitoria, é o ascenso, é gañar cada día. Pero a partir de aí hai que vivir en certos grises. No día a día non todo pode estar mal, nin todo pode estar ben. Hai que ter certa calma. Se nos movésemos a nivel emocional, sería un cristo cada adestramento. Hai que tentar razoar o por que ocorren as cousas e crecer".
Insiste en que "sempre hai un porqué para a vitoria e para a derrota. Estou completamente de acordo en que se alguén non sabe aguantar a presión, o sitio non é A Coruña en Primera Federación. Aquí a presión é máxima e hai que convivir con iso. Hai que saber convivir con esa presión, de gañar cada día e que o día que non gañes enfróntaste a 23.000 persoas, ou a todos os socios ou a moitas máis que sexan do Dépor e non sexan socios que non estean contentos co teu traballo. Hai que convivir con iso e ser consciente de que vai ser así todo o ano. Non podemos esperar nada de ninguén até maio. E en maio se ascendemos será fantástico e se non sería unha mala temporada. Até maio o único que podemos facer é gañar, traballar e ser nós mesmos".
Cualifica como "normal" o feito de non esperar nada de ninguén até maio, "ata que non ascendamos. Despois de non conseguilo o ano pasado temos que ter moi claro que non podemos esperar nada porque o noso obxectivo é ascender. Nas diferenzas do ano pasado, todos eramos novos. O equipo iniciou ben. Lin o outro día que gañando en Majadahonda podemos iniciar aínda mellor, pero o ano pasado era todo máis novo. Agora as nosas caras xa levan un ano e pico aquí, coñecémonos todos e temos aí o non conseguir o obxectivo. Por iso digo que entendo que a xente sexa máis pesimista ou estea máis enfadada co adestrador, co equipo. Eu enténdoo e lévoo á normalidade do que é este deporte e non conseguir o ano pasado o obxectivo".
É consciente que o Deportivo "é o equipo máis grande que hai na categoría. Entón é normal todo o que se xera ao redor, pensar que nesta sala de prensa haberá máis que na metade dos equipos que hai en Primeira División, máis persoas pendentes da actualidade do Deportivo. A min non me sorprende primeiro porque xa estaba aquí o ano pasado. É o meu segundo ano, entón sei como se funciona; pero temos que convivir e darlle a normalidade ao que ten unha vitoria, unha derrota nunha competición a longo prazo".
Admite que na área rival "non estamos a ter o acerto que tivemos o ano pasado, pero é algo no que traballamos. Temos moi bos xogadores que demostraron a facilidade que teñen para facer gol. Ademais, estamos a incorporar xogadores de segunda liña que iniciaron o ano con moito gol. Eu creo que é cuestión de tempo, de traballar en que entre a primeira e creo que a partir de aí, Quiles, Gorka, Max, Kuki... Todos os atacantes ou os xogadores que están máis próximos á área farán goles no aspecto ofensivo".
Pola súa banda, "a nivel defensivo é certo que sobre todo os dous partidos, tanto o de Vigo como o que xogamos o outro día en ABANCA-RIAZOR, na primeira acción encaixamos un gol, na primeira acción na que o rival chegaba. Entón dáche esa sensación de debilidade, porque se a primeira vez que chegan fanche gol e ti tes que chegar non sei cantas para poder facer gol dáche esa sensación. Estamos a traballar tamén moito coa liña defensiva, sobre todo en que vaian collendo boas sensacións para ir facendo mellores accións. A defensa non é só a última liña, senón tamén como presionan os de arriba, como están situados os centrocampistas, as posibles axudas... Logo a nivel defensivo os que aparecen na foto son sempre os da última liña e a nivel ofensivo os que aparecen na foto son os atacantes. Está claro que temos que mellorar nas dúas áreas e que aí nos está faltando".
Finalmente subliña que respecto da temporada pasada "non hai unha diferenza tan grande en canto a nivel de xogo" e, de feito, lembra que "permitimos moitos menos envíos á área, xeramos máis situacións de gol dentro da área rival". Iso si, sostén que "o equipo sufriu cambios e neses cambios a forma do equipo de xogar é diferente porque a natureza dos xogadores lévalles a aparecer onde máis cómodos están".
Conclúe que "imos tentando puír detalles que o ano pasado pasáronnos factura, tentando mellorar no xogo, que está claro que en moitas situacións non estamos ao nivel do ano pasado. Somos os máis críticos co noso traballo porque o facemos constantemente. Desde que nos levantamos ata que nos deitamos estamos a tentar ver a mellora do equipo. Entón somos moi críticos e dámoslle moitas voltas e somos os primeiros que sabemos que o equipo nin está no seu mellor momento nin está preto de alcanzalo. Non hai ningunha dúbida diso, nin imos contar aquí nós algo que que a xente non estea a ver. Pero como dixen antes, ten que haber grises nesas análises".
